پس از صحبت های مسئولین EA Sports در مورد کیفیت گرافیکی Fifa بر روی PC همگی کنجکاو شدیم تا ببینیم این بازی واقعا بر روی PC چگونه خواهد بود. اکنون به Screenshot های این بازی (هر چند کم) نگاهی می اندازیم :

زمانی که اولین بازی از سری بازیهای اساسین کرید منتشر شد، عملکرد زیاد خوبی نداشت و خیلی متزلزل ظاهر شده بود.

جزیره ای برای سرمایه گذاری

تاریخ انتشار Truce Crime: Hong Kong مشخص شد

این اسکرین شات ها از سایت رسمی فیفا 12 منتشر شده

حتماً همه‌ی شما با روبات‌های مبدل یا همان Transformers، مخصوصاً بعد از اکران دو قسمت از فیلم سینمایی آن آشنایی دارید؛ روبات‌های غول پیکری که هر زمان که بخواهند می‌توانند به خودرو یا هواپیما و وسایل نقلیه‌ی دیگر تبدل شوند. البته تاریخچه‌ی این روبات‌ها بسیار فراتر از فیلم‌های تازه منتشر شده از آن می‌باشد. اولین مجموعه از این روبات‌ها در سال 1984 بصورت یک کامیک به نام Transformers: Generations منتشر شد و توانست محبوبیت خوبی را از آن خود کند. طبق روال سینما، از روی اکثر انیمیشن‌ها و فیلم‌های مطرح یک بازی هم ساخته می‌شود که معمولاً این بازی‌ها فقط اسم عنوان سینمایی را یدک می‌کشند و به معنای واقعی چیزی فراتر از یک افتضاح نیستند. دو نسخه‌ی بازی Transformers هم که از روی فیلم‌های این مجموعه ساخته شده بودند هم از این قاعده مستثنی نبودند.

بعد از شکست دو نسخه‌ی بازی که از روی دو نسخه‌ی فیلم آن ساخته شده بودند، Activision به فکر ساخت یک نسخه‌ی مجزا از فیلم و البته بدون از سر باز کردن افتاد، عنوانی مشابه Batman: Arkham Asylum. ساخت این نسخه از بازی به شرکت خوش سابقه‌ی High Moon Studios که در کارنامه‌ی خود بازیهای موفقی از جمله Darkwatch و The Bourne Conspiracy را دارد سپرده شد تا از خوب بودن آن قبل از عرضه اطمینان حاصل شود! داستان، محیط ها، طراحی کرکتر‌ها و ... همه بر اساس مجموعه‌های کامیک این عنوان هستند و با آن چیزی که در فیلم آن مشاهده کرده‌اید بسیار تفاوت دارند. شاید برای شما این سوال پیش آمده باشد که آیا High Moon Studios از عهده‌ی مسئولیت خود بر آمده و توانسته یک عنوان خوب بسازد یا نه!؟ برای گرفتن پاسخ خود بهتر است ادامه‌ی مطلب را بخوانید.

Cybertron و روز‌های جنگ!

داستان بازی در دو بخش و از دید دو طرف مبارزه، یعنی "آتوبات"‌ها و "دسیپتیکان"‌ها دنبال می‌شود که خود به جذابیت بازی کمک کرده است. داستان بازی مربوط به سری کامیک‌های این عنوان است و ربطی به فیلم‌های آن ندارد. در کل داستان بازی در زمانی اتفاق می‌افتد که بین "آتوبات"‌ها و"دسیپتیکان" جنگ بزرگی بوجود آمده است. جنگ از جایی شروع شده است که Megatron که همان رهبر Decepticon‌ها است، تصمیم میگیرد تا سیاره‌ی خود یعنی Cybertron را به دوران طلایی (Golden Age) خود بازگرداند؛ او به این امر در بین دیالوگ‌هایی که در بین بازی می‌گوید، مدام اشاره می‌کند. "مگاترون" در مرکز تحقیقاتی خود متوجه یک منبع عظیم از انرژی، به نام انرژی تاریکی (Dark Energon) می‌شود که در نزدیکی سیاره او است، "مگاترون" تنها راه برای رسیدن به فرمان روایی در سیاره‌ی Cyberton و غلبه بر "آپتیموس پرایم" را در دستیابی به این انرژی می‌بیند اما ...

در کل داستان بازی یک داستان گیرا و جذاب است که بوسیله‌ی روایت بسیار زیبایش مخاطب را راضی نگه داشته و کشش لازم برای به اتمام رساندن بازی را در بازیباز ایجاد می‌کند.

تبدیل شو، بکش، برو!

مهم‌ترین قسمتی که از یک بازی باید مورد توجه قرار بگیرد، همین بحث گیم‌پلی بازی است. در مورد Transformers War for Cybertron باید گفت که ما شاهد یک گیم‌پلی خوب، اما بسیار تکراری و کسل کننده هستیم؛ شاید در ساعات اولیه‌ی بازی شما بسیار مجذوب بازی شوید، اما با کمی پیشروی در بازی تکراری بودن و نبود تنوع و جذابیت لازم را در آن حس خواهید کرد. در طول بازی شما می‌توانید هر لحظه که اراده کردید تبدیل شوید و به ادامه‌ی بازی بپردازید. خوشبختانه کنترل روبات‌ها هنگامی که به یک وسیله‌ی نقلیه تبدیل شده‌اند بسیار روان و بدون دردسر است و مانند دو نسخه‌ی قبلی از سختی‌های بی معنی رنج نمی‌برد.

در مورد تنوع اسلحه‌ها باید گفت اسلحه‌ها هم از تنوع قابل قبولی برخوردار هستند. در کل اگر بخواهیم اسلحه‌های اصلی را حساب کنیم ما شاهد چند نوع شاتگان، مسلسل، اسنایپر، Rifle، و کلت در حالت روبات بودن و چند نوع مسلسل و Rocket Luncher در حالت وسیله‌ی نقلیه هستیم. علاوه بر اسلحه‌ها هر روبات 2 قدرت (Power) مختص خود هم دارد؛ بعنوان مثال بعضی روبات‌ها می‌توانند یک سپر از انرژی را در مقابل خود قرار دهند تا از برخورد تیر به آنها جلو گیری شود و یا یک موج عظیم از انرژی تولید و روبات‌های اطراف خود را نابود کنند. این پاور‌ها با توجه به قدرت خود نیاز به یک زمان برای استفاده دوباره دارند که می‌توان نوار آن را در کنار صفحه دید. HUD‌های بازی هم خوب جایگذاری شده‌اند و مشکل خاصی را برای دید بازیباز ایجاد نمی‌کنند. سیستم جان بازی هم به صورت یک نوار در کنار صفحه قرار دارد و میتوانید با خوردن پکیج‌های جان، جان کرکتر خود را پر کنید.

همانطور كه گفته شد بخش تک نفره‌ی بازی در مجموع شامل دو Campaign می‌شود که یکی مربوط به Decipticon‌ها و دیگری مربوط به Autobot‌ها می‌شود. هر کدام از این بخش‌ها شامل 5 قسمت هستند که هر کدام از این قسمت‌ها آنها خود شامل چند مرحله میشوند که بیشتر جنبه‌ی Checkpoint دارند. بخش‌های آخر هر تیم مربوط به Final Bossـشان می‌شود. در ابتدای هر مرحله می‌توانید از بین 3 روبات که اکثر اوقات سردسته‌ی آن گروه هم جزء آن‌ها است، یک کدام را انتخاب کنید. در برخی از مراحل شما می‌توانید روبات هایی که می‌توانند به هواپیما تبدیل شوند را انتخاب کنید. در کل برای تنوع بازی باید برخی مناطق را بصورت هوانوردی یا سواری با خودرو سپری کرد که پس از مدتی به شدت تکراری می‌شوند.

دوربین بازی بعضی مواقع آزار دهنده است و از همه مهمتر، نبود امکان کاورگیری در یک بازی شوتر سوم شخص به شدت در این بازی احساس می‌شود. کنترل بازی هم اصلاً خوب کار نشده و بعضی مواقع شما را وادار به مشت کوبیدن به زمین می‌کند! هوش مصنوعی دشمنان هم قابل قبول است اما بعضی مواقع با باگ‌هایی مواجه خواهید شد که اعصاب شما را خرد خواهند کرد. سرعت فریم هم بعضی مواقع افت محسوسی پیدا میکند و در کل این چند مورد آخری که گفته شد، یعنی افت فریم، تکراری بودن بازی، باگ‌های بازی و کنترل بد بازی، باعث شده‌اند تا گیم‌پلی بازی لطمه‌ای جبران ناپذیر بخورد.

به Cybertron، شهر فلزی خوش آمدید!

گرافیک بازی اصلاً حرفی برای گفتن ندارد؛ یک گرافیک بسیار معمولی همراه با باگ‌های فراوان و افکت‌های بی کیفیت، نورپردازی بسیار ضعیف، رنگ پردازی بی روح و خسته کننده و از همه مهمتر بسیار بسیار و باز هم بسیار تکراری! پس از 3 ساعت بازی کردن به شخصه حالم از محیط‌های تکراری و بی روح بازی به هم خورد! بافت‌های روبات‌ها هم بیشتر عکس هستند و برجستگی ندارند. گرافیک بازی با توجه به سابقه‌ی شرکت High Moon و ساختن عنوانی همانند Bourne با آن گرافیک چشم نوازش که در سال 2008 منتشر شد و هنوز هم زیبا است، بسیار بد کار شده. یکی از عوامل کنار گذاشتن بازی پس از چند ساعت بازی کردن هم همین گرافیک بازی است. البته نا گفته نماند که طراحی محیط‌ها و کرکتر‌ها با دقت تمام از روی مجموعه‌ی کامیک‌های این عنوان انجام شده و بسیار زیبا است، اما به لطف رنگ پردازی فوق بی روح، روباتی(!) و مرده‌ی آن، همه‌ی زیبایی‌اش زیر یکسری آهن پاره(!) دفن شده است. البته انیمیشن کرکتر‌ها و همخوانی حرکت لب آنها با صدایشان (Lip Synch) بسیار خوب کار شده است و نمی‌توان مشکلی را در آن احساس کرد.

خوشبختانه فیزیک بازی خوب کار شده است و می‌توان آن را قابل قبول تلقی کرد. جزئیات محیط‌ها هم خوب است، اما روباتی بودن آنها باز هم باعث یکنواختی شده است. آبجکت‌های زیادی در محیط وجود ندارد و همان تعداد محدود هم تکراری هستند! در کل گرافیک این بازی آن چیزی نیست که انتظارش می‌رفت و پس از چند ساعت اعصاب و روان شما را همانند خود من خرد می‌کند.

انفجارهایی از جنس فلز!

صداگذاری بازی بسیار خوب کار شده است. صدای کرکتر‌های بازی بسیار عالی کار شده است و به شخصیت‌ها می‌آید؛ همچنین همانطور که اشاره شد همخوانی صدای روبات‌ها با حرکت لب کرکتر‌ها هم بسیار خوب کار شده. افکت‌های اسلحه‌ها و از همه جذاب‌تر صدای تبدیل شدن روبات‌ها هم بسیار عالی کار شده‌اند و باعث مهیج و جذاب شدن بازی می‌شود. صدای برخی اسلحه‌ها عمق موج انفجار و شلیک را به گوش شما می‌رساند که به شخصه خیلی از شنیدن آن لذت می‌بردم! صدای سلاح‌های سرد بازیکنان، همچون طبر هم در نوع خودش جالب، با کیفیت و جذاب هستند. موسیقی‌های بازی هم با وجود محدود بودنشان به جو بازی می‌آیند، همچنین هنگام مبارزات موسیقی حالت حماسی و هیجانی به خودش می‌گیرد که باعث همخوانی موسیقی با گیم‌پلی بازی شده است. بازی در بعضی مواقع حالت طنز هم با دیالوگ‌های Megatron و خرد شدن اعصابش از دست زیر دست‌های احمقش به خودش می‌گیرد که کمی باعث تنوع در جدیت بازی می‌شود. در طول بازی و در حین راه رفتن با رهبر‌های هر دو گروه، رهبر‌های دو گرو طبق صحبت‌های خود، داستان بازی را هم روایت می‌کنند (چیزی همانند بازی‌های GTA). در کل صداگذاری بازی بسیار عالی کار شده است و تا حدودی ضعف‌های بخش گرافیکی بازی را پوشانده است.

روایت فتح!

در کل این بازی، بازی بسیار زیبا و جذابی است که اگر به بخش گرافیک آن بهای بیشتری داده می‌شد و برخی از باگ‌ها و مشکلات گیم‌پلی آن رفع می‌شد، می‌توانست خیلی بهتر از اینها عمل کند. اما این دلیلی برای از دست دادن این بازی بسیار زیبا نیست! به طور خلاصه باید گفت که بازی عالی نیست اما می‌تواند در این دوران رکود بازی شما را سرگرم کند.

فقط سربازان آینده می‌توانند جنگ را پیروز شوند. این بازی با شعار "آینده‌ای نه چندان دور" ظاهر شده است تا آنجایی که در ابتدای بازی جمله‌ی Sooner than you think ظاهر می‌شود که معنی آن این است که: "زودتر از آنچه که شما تصور می‌کنید این اتفاق خواهد افتاد."

بازی جنگ‌های مسلحانه‌ی مدرن دیگر چیز جدیدی نیستند که بخواهند ما را شگفت زده کنند. سری بازی Ghost Recon شرکت Ubisoft که همه‌ی ما به موفقیت این شرکت بزرگ اطمینان داریم، به وسیله‌ی نوشتن سناریوهایی که این بازی را در حدود 10 سال جلوتر از حال نشان میدهد توانسته است نگاه وسیعی به آینده داشته باشد و با ساختن این بازی و دادن لقب روح به نیروهای ویژه‌ی خود که از تکنولوژی‌های سربازان آینده استفاده خواهند کرد این مورد را به تثبیت رساندند. و در نهایت جدیدترین قسمت از این سری بازی که توسط استودیوی پاریس شرکت Ubisoft در حال ساخت است، Ghost Recon: Future Soldier نام گرفته است.

10 الی 15 سال بعد از زمان حال، امکانات و اسلحه‌هایی که نیروهای Ghost و همچنین دشمنان آنان در اختیار دارند همگی بر اساس تکنولوژی‌هایی است که هنوز توسط ارتش ایالات متحده آمریکا در حال توسعه است. سازندگان این بازی اعلام کرده‌اند که این اسلحه‌ها و تجهیزاتی که ما در این بازی شاهد آن خواهیم بود پروژه‌هایی است که آژانس پروژه‌های تحقیقاتی دفاعی پیشرفته برای آینده قصد به کارگیری آنها را دارد.

وسیله‌ی جالبی که در نوع خودش اولین تجربه خواهد بود، یک خمپاره انداز است که بر روی پشت سربازان نصب می‌شوند. (در تریلری از این بازی نشان داده شده بود که فقط با 2 عدد از این خمپاره‌هایی که به اندازه یک مشت انسان بالغ هستند یک تانک را منهدم کردند). این خمپاره انداز بر پشت سربازان نصب می‌شود و هنگامی که شما هدف خود انتخاب کردید این دستگاه از بالا می‌آید و با یک حرکت قوسی به طرف هدف شلیک می‌شود و حتی قابلیت Lock on Target را نیز دارا می‌باشد. در این بازی یک سازه‌ی آهنی وجود دارد که به exoskeleton معروف است و شما آن را روی خود سوار می‌کنید و این باعث می‌شود که شما وسایل زیادی از جمله اسلحه و همین طور خمپاره‌ی فوق الذکر را به راحتی حمل کنید. این گفته‌ها به این معنی نیست که تمامی افراد گروه از یک نوع امکانات بهره می‌برند بلکه این خود یکی از ویژگی‌های سربازان آینده است که آنها بتوانند با وجود تفاوت‌هایی که بین آنها وجود دارد یک گروه فوق العاده را تشکیل دهند و یک عملیات را به نحو احسن به انجام برسانند.

Ghost Recon :Future Soldier با نسخه‌های قبلی این سری از بازی‌ها اندکی تفاوت دارد و بیشتر این تفاوت روی ساختار کلاس بندی سربازهاست. مدیریت سربازانی که در اختیار دارید با چند دستور و فرامین ساده جایگزین شده‌اند که کار شما را به طرز باور نکردنی آسان کرده است. هر سرباز Ghost، کلاس خاصی دارد و به تبع آن وسایل و اسلحه‌ی مخصوص به خود را دارد که به کلاس خودش اختصاص دارد و ما در این دمو کماندو، نیروی Recon و افسر مهندس را دیدیم که هر کدام در کلاس مختص به خودشان قرار دارند که هر کدام با وسایل مخصوص به خود مجهز شده‌اند و توانایی‌های مخصوص به خودشان را دارا می‌باشند.

کماندو به وسیله‌ی خمپاره اندازی که بر روی دوش خود نصب کرده است می‌تواند خطری جدی برای وسایل زرهی دشمن باشد و همچنین اساس کار این کلاس جنگ مسلحانه است که اسلحه‌ی آنها انواع متفاوتی از Assault Rifle است که هر کدام برای عملیات و شرایط به خصوص خود می‌توانند Custom شوند، مثلاً برای شب شما می‌توانید روی آن دوربین دید در شب نصب کنید و یا برای مراحلی که در محیط‌های هموار انجام می‌شود شما می‌توانید دوربین معمولی نصب کنید و یا برای از بین بردن یک گروه از نفرات از نارنجک انداز آن استفاده کنید. بهترین چیزی که این اسلحه‌های تمام اتوماتیک را منحصر به فرد میکند وجود سرنیزه بر روی این اسلحه‌ها است که برای بریدن سیم خاردار و یا جنگ‌های تن به تن استفاده می‌شود.

کار دیگری که بقیه‌ی افراد می‌توانند انجام دهند این است که دشمنان را شناسایی کنند و مختصات جغرافیایی آنها را به خمپاره انداز کماندو بفرستند تا این وسیله بتواند سریعتر آنها را منهدم کند که این شناسایی را تک تیرانداز‌ها بهتر می‌توانند انجام دهند و دشمنان را از فاصله‌ی بسیار دور شناسایی کنند. نیروی Recon که نقش یک تک تیرانداز را بازی می‌کند با شنل نامرئی کننده‌ای که دارد واقعاً لقب روح شایسته‌ی اوست (البته این نامرئی شدن برای بقیه‌ی گروه هم قابل استفاده است ولی تنها تک تیرانداز می‌تواند آن را با بقیه به اشتراک بگذارد). به جرات می‌توان گفت که این توانایی در این بازی مهمترین عنصر بازی است که هر گیمری از استفاده‌ی آن لذت خواهد برد. افسر مهندس نیز که وظیفه‌ی به کار اندازی UAV (هواپیمای جاسوسی بدون سرنشین) را دارد نقش یک ستون پنجم را ایفا می‌کند و توانایی کارگذاری EMP (بمب‌های الکترومغناطیسی) را دارا است که به وسیله‌ی آن تمامی موشک‌های ضد هوایی دشمن، وسایل نقلیه و کلاً هر وسیله‌ای که با نیروی الکتریسیته کار میکند را می‌تواند نابود کند. این هواپیمای بدون سرنشین که اساساً کار آن کنترل یک تانک چهار چرخ است، فقط توسط یک کلاس خاصی این کار را انجام می‌دهد و این وسیله در بعضی مواقع نیاز به تعمیر و Reload نیز دارد تا بتواند عملیات را ادامه دهد. این تانک‌ها توانایی این را دارند که وارد یک ساختمانی که پر از دشمن است شوند و با توجه به تیر بار و نارنجک اندازهایی که در اختیار دارد به راحتی می‌تواند چندین دشمن را ظرف چند ثانیه از پای درآورد و این به سربازان Ghost اجازه می‌دهد که پس از پاکسازی یک اتاق یا ساختمان با امنیت بیشتری وارد شوند. این تانک هم مانند بقیه‌ی افراد تیم شما قابلیت شناسایی دشمنان و اعلام مختصات آنها به شما را دارد و شما هم می‌توانید به آن دستور دهید تا گروهی از دشمنان، حتی زره پوش‌های دشمن را از پای درآورد. این همکاری تیمی با وجود اختلاف در کلاس‌های سربازان باعث زیباتر شدن بازی می‌شود.

در نمایشگاه E3 كمپانی  Ubisoft اولین تریلر از جدیدترین قسمت سری بازی Ghost Recon را به نمایش در آورد که خود ما را هم بسیار شگفت زده کرد. دمو از آنجایی شروع می‌شود که یکی از سربازان نیروی Ghost در ساحل دریای اروپای شمالی در ساعت 7:59 دقیقه صبح در حال حرکت به جلو است و از پشت سر یکی از تک تیراندازان دشمن به صورت بسیار آرام و نامرئی با اسلحه‌ای که در اختیار دارد او را Headshot می‌کند و به آرامی او را به زمین می‌گذارد، بعد همه‌ی تیم به صورت نامرئی به جلو پیشروی میکنند. شما پشت یک قایق شکسته سنگر میگیرید و به وسیله‌ی Cross-Com‌ی که در اختیار دارید (عینک‌های چشمی که فقط بر روی یک چشک نصب میشوند و به رنگ آبی هستند) تمامی دشمنانی که در آن محل وجود دارند را شناسایی می‌کنید و مربع زرد رنگی روی آنها پدیدار می‌شود. از این منطقه به بعد ما دید بهتری نسبت به محیط داریم. آثار باقی مانده از حمله‌های سنگین به خط ساحلی دریای شمال اروپا، ساختمان‌های مخروبه، قایق‌های خراب و رها شده و آشغال‌های به جا مانده بر سطح آب هستند. در همین حین شما ایوان ایلیچ کرنسکی را شناسایی میکنید و به بقیه تیم هشدار میدهید که او را زنده می‌خواهید. ایوان کرنسکی سر دسته‌ی ناسیونالیست‌ها و یکی از تندروهای نیروی مقاومت است. شما از زیر بار انداز و گروهتان از بالای بار انداز پیشروی میکنید و دشمنان را یکی پس از دیگری خیلی آرام می‌کشید. در حال انجام ماموریت شما به بقیه‌ی تیمتان هشدار میدهید که بعضی از دشمنان مجهز به دوربین دید در شب هستند و شما باید از چشم آنها دور بمانید چرا که آنها می‌توانند از روی گرمای بدن شما موقعیت شما را تشخیص دهند. بعد شما به محلی می‌رسید که کرنسکی و سربازانش در کنار یک ماشین شاسی بلند (Hummer) ایستاده اند. شما در اینجا اولین و زیباترین کار تیمی خود را مشاهده می‌کنید.

صحبت‌های رادیویی در این بازی که بین شما و هم تیمی‌هایتان رد و بدل می‌شود بسیار به اتمسفر و جو بازی می‌افزاید. شما به هم تیمی‌های خود دستور میدهید که هر کدام یکی از دشمنان را هدف بگیرند و شما با شماردن شماره 3 همه‌ی اهداف مورد نظر خود را از پای در میاورید و کرنسکی را هم از پشت، با کوبیدن سر او به ماشین دستگیر می‌کنید.

در صحنه‌ی بعدی ما شاهد نوعی دیگر از جنگ مدرن هستیم. در اینجا شما در نقش یک تک تیرانداز هستید و در یک ساختمان پشت یک دیوار رو به ساحل جای گیری کرده‌اید. زمانی که هلیکوپتر یک تانک کوچک مدرنی را به وسیله‌ی طنابی که به آن وصل است روی زمین میگذارد شما با اسلحه‌ی خود خلبان را می‌کشید و هلیکوپتر از کنترل خود خارج می‌شود و سقوط میکند و زمانی که شما به چند دشمن شلیک میکنید آنها به محل استقرار شما پی می‌برند و شروع به تیراندازی میکنند و این صحنه‌ی آخر این دمو است.

نکته‌ی دیگری که خیلی قابل اهمیت است این است که در این بازی شما به راحتی می‌توانید از یک سنگر به سنگر دیگر حرکت کنید و یا برای مدت خیلی طولانی در یک سنگر بمانید ولی این را در نظر داشته باشید که این بازی از سیستم محیط تخریب پذیر بهره‌مند است پس در نتیجه تمامی کاور‌هایی که شما از آن استفاده می‌کنید بعد از مدتی که دشمنان به آن شلیک کردند خراب شده و دیگر قابل استفاده نیستند پس عقل حکم میکند که شما جای خود را عوض کنید و این کار با کمک شنل نامرئی کننده بسیار راحت‌تر انجام می‌شود.

یکی از دغدغه‌هایی که ما داریم این است که یاد بگیریم چگونه عمل و عکس العمل‌های هم تیمی‌های ما در جنگ بر ما اثر خواهد گذاشت و بازیکن چگونه باید با آن برخورد کند و خود را با آن وفق دهد. به لطف وجود سیستم Linking Up در بازی شما با نگه داشتن دکمه می‌توانید تمامی تجربه‌های 10 ساله‌ی هم تیمی‌های خود را گرد هم بیاورید. زمانی که شما دکمه را فشار می‌دهید تمامی گروه به یک هسته تبدیل می‌شوند و همه به هم میچسبند و کسی که این دستور Linking Up را صادر کرده است مسئولیت کنترل آنها را به عهده دارد و آنها را به سمت مقصودشان هدایت می‌کند. به علاوه این سیستم باعث می‌شود که افراد تیم نقطه‌های کوری که شما از آن بی خبر هستید را پوشش دهند. پس اگر شما فقط دو نفر از افراد تیم خود را دستور دهید که سیستم Linking Up را اجرا کنند آنها به صورت Back to Back (پشت به پشت) حرکت می‌کنند. ولی اگر شما به سه نفر از گروه خود این دستور را صادر کنید آنها به صورت آرایش مثلثی در می‌آیند و حرکت می‌کنند. این سیستم برای 8 نفر هم می‌تواند اجرا شود ولی به نظر میرسد که یک سیستم 3 و 4 نفری ایده‌ی بهتری برای اینکار است (از 8 نفر یک نفر مسئولیت راهنمایی این دو گروه را دارد).

این Link Up کردن فقط از نظر بیشتر شدن پوشش به و در تیر رس نبودن به نفع شما نیست و وجود تفاوت‌هایی که در هر کلاس دیده می‌شود این کار را بهتر از همیشه خواهد کرد. اگر کماندو با یک سرباز Recon و یک افسر مهندس Link Up کنند تمامی گروه به وسیله‌ی توانایی تک تیر انداز Recon نامرئی می‌شوند. به وسیله‌ی بمب‌های EMP و هواپیماهای جاسوسی افسر مهندس، شما می‌توانید جای دقیق هر دشمن را بفهمید (در یک تریلر از گیم‌پلی بازی نشان داده شده بود که شما با یک اسکن کوتاه جای تمامی دشمنان را متوجه می‌شوید كه با یک مربع زرد رنگ آنها را نشان میدهد و تا زمانی که کشته نشده‌اند این مربع بر جای خود باقی است) و کماندو برای هر یک از افرادی که در این سیستم شرکت دارند یک گلوله برای نارنجک انداز آنها در نظر دارد و بقیه می‌توانند از آن استفاده کنند.

قسمت‌های تک نفره و چندنفره این بازی اشتراکات زیادی با هم دارند از جمله Llink Up کردن و Level بازیکن (XP‌هایی که بازیکن بدست می‌آورد). هر اسلحه‌ای که شما در قسمت تک نفره‌ی این بازی Unlock یا به قول خودمون آزاد می‌کنید، در بخش چندنفره هم می‌توانید آن را استفاده کنید و بالعکس.

این بازی در حالت Co-op تا 4 نفر را پشتیبانی میکند. متاسفانه ما هنوز از قسمت Co-op این بازی اطلاعات زیادی نداریم ولی سازندگان قول داده‌اند که در آینده اطلاعات بیشتری در این مورد ارائه دهند.

Ubisoft امیدوار است که این بازی یک تجربه‌ی جدیدی را در بازی‌های تیمی در سبک سوم شخص به ارمغان آورد. این طور که نشان میدهد Ghost Recon :Future Soldier زمان کافی در اختیار دارد تا بتواند به یک عنوان حتی موفق‌تر از سری‌های قبلی این بازی تبدیل شود و طرفداران قسمت‌های قبلی این بازی بسیار هیجان زده خواهند شد و خود ما بسیار راغب هستیم تا کنترل این بازی را در دست بگیریم و تجربه‌ی دیرینه‌ی بازی‌های قبلی را روی این بازی هم حس کنیم.

برای دیدن نقد و بررسی به ادامه مطلب مراجعه نمایید

مشخصات محصول:

• طبقه بندی:  اکشن | ماجراجویی